O apelido Puga formado por dúas espuelas e dous caldeiros e yelmo mirando a esquerda, e o dos García de Bahamonde formado por quince jaqueles e na fronte unha M, rodeado o blasón por dous lagartos que cruzan as súas colas baixo a punta do escudo e leva como timbre unha corona condal.

No municipio de Toén tamén temos que facer mención da existencia de destacados pazos como os do Olivar na parroquia de San Mamede de Puga e o da Torre Penela no lugar de Reguengo na feligresía de Santa María de Alongos. Respecto do primeiro hay que destacar o feito de ser un dos mellores e mais característicos da provincia, portando un escudo partido e cortado coas armas dos Puga e un castelo, e na punta outro castelo con dúas palmas. A casa do Olivar a mediados do século pasado pertencía a D. Fernando Puga, casado con Dª. Josefa Nóvoa; esta señora era irmá da avoa dos actuais señores Méndez Domínguez, patronos da capela de Nª Sª dos Remedios de Ourense. Este escudo está sostido por unha aguia voante (figura 4).

Nesta mesma parroquia de San Mamede de Puga está enclavada a torre solar dos de este apelido tan extendido no Concello de Toén. Os Puga foron donos de moitas terras e casas en toda esta comarca e non existe pazo no que non apareza a súa liñaxe.

A finais do século XV e principios do XVI a torre de Puga pertencía o cabaleiro D. Gonzalo de Puga, do cal o seú enterramento se conserva na eirexa de San Francisco de Ourense.

Na casa torre existen os escudos correspondentes á figura 5 e á figura 6.

O primeiro coas armas dos Puga e Villamarín e o segundo coas armas dos Enríquez.

Outra casa deste mesmo pobo de Puga, ten un escudo con cimera volta a destra e cuartelada por unha cruz de Calatrava, que leva os apelidos: Ambía, Aguiar, Ozores e Ponte (figura 7).

Respecto ó outro pazo mencionado, e dicir, ó de Torre Penela sito na parroquia de Alongos, pertenceu ó conde de dito nome, señor que foi da xurisdicción de Xocín en Baños de Molgas, Maus, Poedo, Freás de Astariz e outros. Porta un escudo con oito particións rematado nunha coroa condal e as seguintes armas: Puga, Sotelo, Cadórniga, Solís, Enríquez, Losada, Villamarín e Taboada (figura 8).

Outra das casas blasonadas de Alongos e a dos Varela que ostenta dous escudos. Un deles ovalado (figura 9) está sotido por unha aguia bicéfala e sen particións, vense os emblemas dos Varela, Somoza,

Pardo e Puga. O outro, cuartelado e dividido verticalmente por unha cruz, leva unha aguia, que pode ser Aguilar, cinco escudetes en cruz pertencentes o apelido Sousa, catro bandas e unha cruz valeira (figura 10).

En Alongos atópase tamén a Casa da Corredoira que ten un escudo cuartelado (figura 11) con armas dos Enríquez, Puga e Pereira. No ano 1701 eran donos desta Casa da Corredoria D. Silvestre Nóvoa y Puga e a súa esposa Dª Isabel de Cárdenas que ademais de ser escribana de número de Ourense, así como do coto da Xestosa, con xurisdicción civil e criminal, o eran da capela de San Ildefonso na eirexa parroquial de a Santísima Trinidade de Ourense, da Concepción de Astariz e da Purificación de Santa Eufemia de Eiras de Maside.

De Alongos era o famoso humanista D. Xoan Antonio Saco e Arce, autor da primeira Gramática Galega. Na casa donde naceu existe un escudo partido con cimera vola a dereita, que leva as armas dos Feijoo e dos Martínez (fígura 12). A casa foi construida no século XVIII por D. Roque Martínez, abade de Santa María de Larouco e o sue anejo Santa María de Sadur.

En Campo de Azur, dous lagartos, de sinople enfrentados que cruzan as súas colas baixo a punta do escudo e sosteñen as armas dos GARCÍA DE BAHAMONDE que son 20 jaqueles, dez de ouro e dez de gules en el xefe unha M, coroada de ouro, ambas.

Procede de que un membro de familia adquiriu o uso da mesma, como consecuencia de que unha princesa real, chamada Milia foi raptada en Inglaterra, durante unha embaixada por un membro da familia.